ρυμούχο

το, Ν

τμήμα τής άμαξας στο οποίο προσαρμόζεται ο τροχός.

[ΕΤΥΜΟΛ. < ρυμός «τροχός, τιμόνι άμαξας» + -ούχο, ουδ. τού -ούχος*].